چهارپاره یا چارپاره )))))))))))
یکی از قالبهای شعر فارسیه.
این قالب در شعر کلاسیک فارسی تازه ست و پس از مشروطیت در ایران رواج یافت. چهارپاره از دوبیتیهایی با معنای منسجم تشکیل شده، با این تفاوت که برخلاف دوبیتی، معمولاً مصرعهای اول با مصرعهای دوم و چهارم همقافیه نیست و از لحاظ وزن نیز کافیه که مصرعها هموزن باشند.
از معروفترین شعرایی که در این قالب طبعآزمایی کردهاند میتوان از فریدون توللی، فریدون مشیری، مهدی سهیلی و پرویز خانلری یاد کرد.