لف ونشر

لف ونشر چیست؟)))))

لفّ به معنی پیچیدن و نشر به معنی بازکردن و پراکندنه و در اصطلاح ادبی وقتیه  که دو یا چند چیز را نخست بدون توضیح در پی هم بیاریم (لفّ) وبعد توضیحات مربوط به هر کدوم رو ذکرکنیم (نشر).

نمونه :

- به روز نبرد آن یل ارجمند / به شمشیر و خنجر به گرز و کمند

برید و درید و شکست و ببست / یلان را سر و سینه و پا و دست (فردوسی )

یعنی در روز نبرد آن یل ارجمند به شمشیر سر یلان را برید و به خنجر سینه شان را درید و به گرز پاهایشان را شکست و به کمند دست هایشان را ببست.

اگه دو یا چند چیز که اول بدون توضیح بیان شده و توضیحاتش به تربیب در مصراع بعد آورده شه «لفّ و نشر» را مرتب میگن و اگه توضیحات به ترتیب نباشه بهش «لفّ و نشر نامرتب (مشوّش )» میگن

نمونه ی بالا از انواع لفّ و نشر مرتب بود

نمونه ی لفّ و نشر نامرتب :

- افروختن و سوختن و جامه دریدن / پروانه ز من، شمع ز من، گل ز من آموخت (بهار)

پروانه سوختن، شمع افروختن و گل جامه دریدن را از من آموخت .

نمونه ی دیگه:

- چه باید نازش و نالش بر اقبالی و ادباری / که تا برهم زنی دیده نه این بینی، نه آن داری (سنایی )

- ای شاهد افلاکی در مستی و در پاکی / من چشم تو را مانم، تو اشک مرا مانی

یعنی ای شاهد افلاکی من در مستی به چشم تو می مانم و تو در پاکی به اشک من می مانی

- در باغ شد از قد و رخ و زلف تو بی تاب / گلبرگ تری، سرو سهی، سنبل سیراب

پیروز باشید 

زهراامیدی